درخشندگی و سفیدی دندان ها منجر به جوان نشان داده شدن چهره فرد می شود و دندان تیره و رنگ پریده چهره فرد را مسن تر نشان می دهد. در استفاده از مواد پرکننده دندان مانند آمالگام و کامپوزیت، بهتر است از مواد سفید استفاده کرد. سفید کردن دندان در دندانپزشکی به روش بلیچینگ صورت می گیرد. در بلیچینگ از مواد شیمیایی جهت سفید کردن استفاده می شود.
افتادگی دندان و نقص در تعداد دندان ها نیز از دیگر عوامل تاثیر گذار بر زیبایی است. کمبود دندان ها را می توان در مواردی با استفاده از ایمپلنت جبران کرد و در موارد بی دندانی کامل با استفاده از پروتز کامل یا پروتز کامل متکی بر ایمپلنت جبران کرد. برای داشتن لبخند زیبا بافت لثه، نمای دندان و عرض دندانها، فواصل بین دندانی و رنگ دندانها و… مورد درمان قرار می گیرند.
کجی ناهماهنگی بین دندانها در طراحی لبخند درمان می کنند. فاصله بین دندان ها را می شود با ارتودنسی جبران کرد. ارتودنسی با استفاده از براکت و سیم بندی این هدف را میسر می کند. با این وجود برای بهبود این مسئله و از بین بردن این نقص می توان از روش های جایگزین نیز مانند پرکردن با مواد کمکی و … استفاده کرد.
دندانهای کج، شکسته و لب پر شده را می توان برای بهبود ظاهر دندان و زیبایی اصلاح کرد که در اصلاح طرح لبخند روش های متنوعی مورد استفاده قرار می گیرد. با ارتودنسی و جراحی دهان، فک و صورت می توان صورت پیر را جوان ساخت.
اندازه و طول دندان ها از اصول بنیادی زیبایی شناسی است. بطور کلی هر چه دندان ها بیشتر در معرض دید باشد چهره زیبا تر نشان داده می شود. طول دو دندان بالایی باید بیشتر از دندان های دیگر باشد و باید نسبت های طلایی بین دندانها برای این مهم برقرار شود. کوتاه شدن طول دندان باعث کاهش زیبایی شود. هر چه این طول بیشتر باشد چهره جوان تر است. استفاده از روکش هم می تواند بسیاری از مشکلات زیبایی نظیر رنگ و نسبتهای بین دندانی را رفع کند که این امور در اصلاح طرح لبخند و طراحی لبخند مورد توجه قرار می گیرند.
