خطر بزرگ در دندان ها فرسایش اسیدی
فرسایش ، از بین رفتن یا فرسایش بافت سخت دندان توسط اسیدهایی است که توسط باکتری ایجاد نمی شود. فرسایش می تواند به دلیل عوامل داخلی (به عنوان مثال ، ریفلاکس اسید و استفراغ بیش از حد) یا عوامل خارجی (به عنوان مثال ، رژیم غذایی) ایجاد شود.
به نظر می رسد نوشابه ، به ویژه نوشابه های گازدار و نوشیدنی های ورزشی ، یکی از اصلی ترین دلایل فرسایش است.
فرسایش دندان به عنوان از دست دادن برگشت ناپذیر بافت سخت دندان از اسیدها بدون مشارکت باکتریها تعریف شده است. فراتر از نتایج زیبایی و مسائل مربوط به بهداشت دهان و دندان ، فعالیت سایشی منجر به قرار گرفتن در معرض عاج می تواند باعث حساسیت بیش از حد و در نهایت از بین رفتن دندان های آسیب دیده شود.
علل داخلی
فرسایش ذاتی در اثر ورود اسیدهای معده به حفره دهان با فرکانسی که بیش از ظرفیت بافر بزاق یا سایر اقدامات بهداشت دهان و دندان باشد ، معمولاً چندین بار در هفته و برای چندین سال انجام می شود. وقتی اسیدهای معده hyperemesis gravidarum نامیده می شوند ، این امر اغلب می تواند همراه با پرخوری عصبی ، اعتیاد به الکل مزمن و اختلال ریفلاکس معده و مری و همچنین استفراغ مکرر در حین بارداری باشد.
ریفلاکس کمبود اسیدهای معده بعد از غذا ، به خصوص پس از پرخوری ، تا حدود 1 ساعت در روز طبیعی تلقی می شود. با این وجود ، در افراد مبتلا به اختلال رفلاکس ، ورود اسیدهای معده به حفره دهان در هنگام خواب مضر است. افزایش فشار داخل شکمی (یعنی ناشی از چاقی و بارداری) نیز می تواند ریفلاکس را افزایش دهد.
بولیمیا ؛ پرخوری عصبی نوعی اختلال خوردن است که با استفراغ عمدی به عنوان راهی برای حفظ وزن مطلوب مشخص می شود. گزارش شده است که شیوع فرسایش در بین افراد مبتلا به پرخوری عصبی بیش از 90? است. از آنجا که بیماران بولیمیا معمولاً دارای وزن متوسط ??هستند ، دندانپزشکان اغلب اولین کسانی هستند که با فرسایش مشخصه زبان متوجه این بیماری می شوند. در پرخوری ، اسیدهای معده هنگام استفراغ به دندانهای جلویی وارد می شوند.
اعتیاد به الکل مزمن ممکن است به دلیل اعتیاد به الکل ، استفراغ مکرر یا افزایش استفراغ باعث فرسایش شود. در افراد مبتلا به اعتیاد به الکل ، فرسایش نیز می تواند با مصرف نوشیدنی های اسیدی تشدید شود. همانطور که در بیماران مبتلا به پرخوری عصبی ، در سطوح اکلوزال و کام و حاشیه های برشی دندان های فک بالا قدامی شایع است.
بارداری؛ افزایش فشار داخل شکمی در دوران بارداری می تواند منجر به افزایش ریفلاکس شود ، اما فرسایش دندان نادر است مگر اینکه استفراغ مزمن باشد ، مانند مورد hyperemesis gravidarum.
علل خارجی
برخلاف عوامل ذاتی فرسایش دندان ، فرسایش ناشی از عوامل خارجی می تواند ترکیبی از رژیم غذایی ، سبک زندگی ، عوامل محیطی یا شغلی باشد که دندان ها را در معرض اسیدهای موجود در نوشیدنی ها یا بخارات اسید معدنی آزاد شده در محیط قرار می دهد.
نوشیدنی ها احتمالاً مهمترین علت فرسایش دندانهای خارجی نوشابه ، نوشیدنی های ورزشی و آب میوه با مقادیر PH پایین است. هر نوع نوشیدنی با pH پایین بخصوص در معرض خطر فرسایش است.
تعدادی از مطالعات اخیر این فرضیه را تأیید می کند که اسیدهای رژیم غذایی عامل مهمی در فرسایش دندان هستند. بسیاری از مطالعات ، از جمله تجزیه و تحلیل متا ، نشان داد که آب میوه های طبیعی و همچنین نوشابه های گازدار و اسنک های شیرین و شیرینی های ترش شیرین از عوامل مهم فرسایش هستند.
شیوه زندگی؛ مصرف مکرر میوه ها و نوشیدنی های ورزشی بسیار اسیدی ، همراه با کاهش جریان بزاق و کمبود آب بدن در اثر فعالیت های ورزشی یا شدید ، ممکن است خطر فرسایش را افزایش دهد. ورزش شدید همچنین می تواند احتمال ریفلاکس را افزایش دهد. برخی شواهد از رژیم گیاهخواری وجود دارد و استفاده بیش از حد از سس های سرکه می تواند منجر به افزایش فرسایش شود.
خطرات صنعتی و شغلی اسیدهای صنعتی موجود در هوا در فرسایش دندان کارگران کارخانه ، به ویژه در کارخانه های مهمات ، باتری و کود ، نقش داشته است.
جلوگیری و مدیریت فرسایش دندان
از آنجا که فرسایش دندان برگشت ناپذیر است ، مرکز مداخله فرسایش پیشگیری و کاهش و سپس مدیریت است. مدیریت شامل تغییر در شیوه زندگی و رژیم غذایی و در صورت لزوم ، درمان جبرانی برای جلوگیری از پیشرفت ضایعات فرسایشی است.
برخی مطالعات نشان داده است که محصولات شیر ??و ماست (احتمالاً بدون قند) به دلیل داشتن کلسیم و فسفات ممکن است در برابر فرسایش اثر محافظتی داشته باشند. وی دریافت که به دلیل وجود کلسیم و فسفات موجود در نوشیدنی های اسیدی و سایر محصولات غنی شده با کلسیم ، می تواند اثر محافظتی در برابر فرسایش داشته باشد.
با این حال ، مطالعات اخیر نشان داده اند که درمان های فلوراید در محافظت از مینای دندان از اثرات فرسایش موثر هستند ، اگرچه اثربخشی با ترکیب یا ماده مخدر متفاوت است.
توصیه ها
از نوشیدنی های اسیدی خودداری کنید ، به خصوص از فشار دادن مایع بین دندان ها یا نگه داشتن آن در دهان خودداری کنید. نی برای جلوگیری از شستن دندانها در پشت دندانهای جلویی قرار می گیردتوصیه می شود از آن استفاده کنید.
هنگام غذا خوردن آب بنوشید ، یا بعد از مصرف نوشیدنی های اسیدی ، آب نبات یا غذاها دهان را با آب بشویید.
بعد از استفراغ ، دهان را با آب ، آبکشی بی کربنات سدیم یا شیر بشویید. بزاق به بافر و از بین بردن اسیدها کمک می کند. لثه می تواند با تقویت جریان بزاق به محافظت از دندان در برابر فرسایش کمک کند.
شیر را با غذاهای اسیدی یا نوشیدنی هایی بنوشید که به بازسازی مجدد کمک می کند و به خنثی سازی اسید کمک می کند.
از مسواک زدن بلافاصله پس از خوردن یا نوشیدن نوشیدنی های اسیدی خودداری کنید.
برخی از محققان توصیه می کنند نیم ساعت تا یک ساعت بعد از خوردن ، نوشیدن یا استفراغ صبر کنید.
دندان های خود را با استفاده از یک برس نرم و خمیردندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
