آنلاین دیگر

 سلامت دهان برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی

 

بیماری کلیوی یا عملکرد کلیوی محدود در هر عملکرد بدن منعکس می شود. تنگی نفس، مشکلات مفصلی و تورم در پاها از عوارض جانبی رایج هستند. این به این دلیل اتفاق می افتد که بیماران نارسایی کلیوی سیستم ایمنی را به خطر می اندازند که آنها را مستعد ابتلا به عفونت می کند. حفره دهان شما نیز از این قاعده مستثنی نیست. حدود 90 درصد از افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه مشکلات دندانی مختلفی دارند.

 

دیابت، فشار خون بالا مهمترین علل بیماری های کلیوی هستند. علت هر چه باشد، بیماری مزمن کلیه مدیریت سلامت دهان را پیچیده تر می کند.

 

چه جنبه های احتمالی بیماری کلیوی بر سلامت دندان تاثیر می گذارد؟

جدای از سلامت سیستم ایمنی به خطر افتاده، جنبه های خاصی از نارسایی کلیوی و دیالیز وجود دارد که به سلامت دهان و دندان شما آسیب می رساند.

 

هپارینیزاسیون قبل از دیالیز

حمل احتمالی هپاتیت B یا C پس از دیالیز مزمن

هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه

درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی برای بیماران پیوندی

به احتمال زیاد، برخی از داروها و داروهایی که برای درمان بیماری کلیوی و دیالیز مصرف می‌شوند نیز بر حفره دهان تأثیر منفی می‌گذارند. طعم بد دهان، ضایعات دهانی از پیامدهای احتمالی آن است.

 

عوارض دهانی احتمالی عملکرد نامناسب کلیه چیست؟

 

بوی بد دهان

افرادی که از بیماری کلیوی یا نارسایی نهایی کلیه (ESRF) رنج می برند، بوی بدی از دهان خود منتشر می کنند.

 

از آنجایی که کلیه توانایی خود را در تصفیه مواد زائد از خون از دست می دهد، اوره موجود در خون را حذف نمی کند. منجر به تجمع اوره در بزاق می شود. هنگامی که اوره تجزیه می شود، آمونیاک تولید می کند که بوی بدی دارد. همچنین با طعم بد دهان مرتبط است.

 

 از دست دادن استخوان فک

بیماری کلیوی باعث افزایش تولید هورمون های پاراتیروئید می شود که فسفات زیادی در بدن تولید می کند. ترشح یون فسفات باعث می شود کلسیم در بدن ما از تعادل خارج شود. هنگامی که بدن ما کلسیم کافی دریافت نمی کند، استخوان های ما را ضعیف می کند.

 

به طور ساده، بیماران نارسایی کلیه در معرض خطر بالایی از دست دادن استخوان فک خود هستند که در نهایت منجر به لق شدن دندان ها برای افتادن می شود.

 

 خشکی دهان

خشکی دهان (یا) خشکی دهان (یا خشکی دهان) که با بیماری کلیوی اتفاق می افتد، چند عاملی است زیرا جنبه های مختلف مانند تجمع مواد زائد در خون، مصرف چند دارو، مصرف محدود مایعات، جریان بزاق را کاهش می دهد و باعث خشکی دهان می شود. اگر بیماری کلیوی ناشی از دیابت باشد، قربانی احتمال زیادی برای ابتلا به خشکی دهان خواهد داشت.

 

 استوماتیت اوراتمیک

استوماتیت یک بیماری التهابی است که غشاهای مخاطی دهان و لب ها را تحت تاثیر قرار می دهد. با افزایش سطح اوره خون اتفاق می افتد. عفونت باکتریایی در ترکیب با چنین اورمی، ترکیبات آمونیومی تحریک‌کننده را تشکیل می‌دهد که منجر به ضایعات یا تورم در بافت‌های دهان می‌شود.

 

4نوع استوماتیت اوراتمیک وجود دارد که می توان آنها را با نوع آسیبی که در حفره دهان ایجاد می کند شناسایی کرد:

 

استوماتیت غشایی اریتماتوز

استوماتیت اولسراتیو

استوماتیت هموراژیک

استوماتیت هیپرپاراکراتوز

این به تدریج در طول سال ها اتفاق می افتد و برای افرادی که در مرحله نهایی بیماری کلیوی هستند اتفاق می افتد. دندانپزشکان نشان می دهند که با دیالیز کلیه کاهش یافته است.

 

بیماری های لثه

افزایش غلظت اوره و فسفات در خون برای وارد کردن باکتری ها به جریان خون قدرتمند است. چنین سطوح بالای اوره و فسفات در خون این میکروب ها را تغذیه می کند تا روی سطوح دندان بچسبند و جرم دندانی را تشکیل دهند. باکتری موجود در ماده چسبنده به بافت لثه اطراف آسیب می رساند و باعث ایجاد بیماری های لثه (یا) پریودنتال می شود.

 

در همین حال، داروهایی که برای درمان بیماری‌های کلیوی مصرف می‌شوند، با فیبروبلاست‌های لثه تداخل کرده و باعث کبودی و خونریزی در لثه‌ها می‌شوند.

 

 فرسایش در سطوح زبانی دندان

عدم تعادل الکترولیتی که با افزایش غلظت اوره و فسفات اتفاق می افتد منجر به بیماری های ریفلاکس می شود. از این رو بیماران نارسایی کلیه اغلب استفراغ می کنند.

 

به یاد داشته باشید که استفراغ آب و اسیدهای معده را به دهان ما بازمی گرداند. وقتی دندان‌های ما دائماً در معرض چنین مواد اسیدی قرار می‌گیرند، سطح خارجی دندان را فرسایش می‌دهد و دندان‌ها را شکننده می‌کند.

 

خلاصه

جدا از شرایط مشکل ساز مورد بحث، بیماری مزمن کلیه با سایر مشکلات دندانی مانند رشد بیش از حد لثه، زخم های دهان، لکوپلاکی مودار دهان، پوسیدگی دندان و موارد دیگر همراه است.

 

عدم تعادل الکترولیت و هورمون که با نارسایی کلیه اتفاق می افتد، دلیل اصلی مشکلات دهان و دندان و سلامت کلی است. این برای افراد مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، افرادی که دیالیز می‌کنند و پیوند کلیه اتفاق می‌افتد.

 

اگر می خواهید دهان خود را در میان بیماری های کلیوی سالم نگه دارید، هر بار پس از انجام دیالیز با دندانپزشک خود مشورت کنید. نکات احتیاطی ویژه ای را که پزشک دندانپزشک خود توصیه می کند، دنبال کنید.